بیماران کم‌شنوایِ این محدوده سنی، در سن ادامه تحصیل، ازدواج، تولیدمثل و پویایی و اشتغال هستند. حساسیت‌های این بیماران برای مخفی کردن کم‌شنوایی و تامین شنوایی در حد افراد طبیعی، موجب تجویز کوچک‌ترین سایز سمعک‌ها برای آن‌ها می‌شود. بلوغ کامل و بزرگ شدن قطر مجرای گوش در این محدوده سنی، راه را برای تجویز سمعک‌های IIC، CIC و RIC حتی برای کم‌شنوایی‌های شدید فراهم می‌کند. ■ تجویز سمعک در این سنین هم حتما دوگوشی است. مگر موانع مهمی برای آن وجود داشته باشد ■ با تجویز کوچک‌ترین سایز سمعک‌ها در این بیماران، اعتماد به نفس بیشتر و روابط اجتماعی گسترده‌تری را می‌توان برای آینده زندگی آن‌ها فراهم ساخت. ■ از لحاظ رنگ سمعک‌ها، برای سمعک‌های CIC همرنگ پوست داخل صدفه گوش و برای سمعک‌های RIC و BTE، همرنگ بودن با موی بیمار اهمیت دارد. رنگ سمعک‌های IIC چون در عمق مجرا قرار می‌گیرند، مشکی یا قهوه‌ای تیره است. ■ هرچه پهنای باند سمعک بیشتر باشد، بخش بزرگ‌تری از قشر شنیداری مغز بیمار تحریک خواهد. لذا تجویز سمعک‌های رده بالا (Premium) در اولویت است. ■ اگر بیمار در حال ادامه تحصیل است استفاده از سمعک‌های وایرلس و دستگاه ریموت میکروفن برای او تجویز شود. ■ اگر بیمار در سبک زندگی خود علاقه به ورزش دارد، استفاده از سمعک‌های مقاوم به آب (IP68) در اولویت است. ■ استریمر موبایل برای بیمارانی که علاقه به مدیا و شبکه‌های اجتماعی و یا تماس‌های تلفنی زیادی برای شغل خود دارند بسیار کمک کننده است. اگر بیمار دارای تلفن همراه Iphone(سری 8 به بالا) و گوشی‌های رده بالای اندرویدی است، می‌توان سمعک‌های دارای تکنولوژی MFI را تجویز کرد. ■ آزمایش‌هایی که برای تجویز موفقیت‌آمیز سمعک در این رده سنی لازم است شامل : 1. ادیومتری کامل به همراه آزمایش گفتار در نویز برای بررسی اختلالات شنیداری مرکزی. 2. آزمایش عملکرد حلزونی OAE به روش های TE و DP . 3. آزمایش بررسی کامل عملکرد گوش میانی شامل تمپانومتری و رفلکس اکوستیک.
■ اگر بیمار علاقه به دیدن فیلم و تلویزیون دارد می تواند از استریمر تلویزیون استفاده کند و کیفیت صدای دالبی را تجربه کند. به کمک این دستگاه می‌توان صدای تلویزیون را کاملا بست تا فقط فرد کم‌شنوا از تلویزیون استفاده کند و مزاحم دیگران نشود.
■ آزمایش‌های شنوایی باید به طور سالانه تکرار شوند. اگر در آستانه‌های شنوایی بیمار تغییری مشاهده شود، باید هر ۶ ماه یک بار آزمایش‌ها تکرار شوند. ■ در صورتی که در آستانه‌های شنوایی بیمار تغییری مشاهده شود، سمعک‌ها باید مجدد تنظیم شوند و خروجی سمعک‌ها مجدد آنالیز و ثبت شود (به وسیله دستگاه HIT). ■ اگر بیمار هنگام استفاده از سمعک در محیط زندگی، کار یا آموزش احساس کند که سمعک‌ها کارایی گذشته را ندارند و شنوایی او را تامین نمی‌کنند، باید به متخصص شنوایی خود مراجعه کند و سمعک‌ها توسط دستگاه HIT آنالیز و با نتایج قبلی مقایسه شود. اگر کاهش خروجی مشاهده شد، باید سمعک‌ها مجددا تنظیم شوند یا به شرکت وارد کننده جهت سرویس و خدمات پس از فروش ارسال شوند. اگر خروجی ثبات داشت و بهره سمعک افت نکرده بود، شنوایی بیمار مورد ارزیابی مجدد قرار گیرد. ■ برای بررسی میزان رضایت از عملکرد سمعک و تنظیم دقیق تر سمعک‌ها می‌توان از پرسش‌نامه استاندارد شده سمعک استفاده کرد. ■ برای بیمارانی که همراه کم‌شنوایی وزوز هم دارند، پس از انجام آزمایش‌های مربوطه، اختصاص یک برنامه شنیداری به “وزوز درمانی” و سرکوب وزوز می‌تواند آرامش بیشتری را برای بیمار حین استفاده از سمعک فراهم کند. ·■ بیماران در این سن توقع دارند با تهیه یک سمعک خوب، روابط اجتماعی بهتری را تجربه کنند و خوب بشنوند. ارزیابی و تنظیم‌های مرتب و پیگیری‌های بیشتر آن‌ها را برای دستیابی به چنین نتیجه‌ای، بهتر کمک خواهد کرد. لذا از رفت و آمد به کلینیک شنوایی و متخصص شنوایی خود متضرر نخواهند شد.
در این سن با مراجعینی مواجه هستیم که اگر از نظر حرکتی دچار معلولیت نباشند، به خوبی می‌توانند تمامی اقدامات در زمینه استفاده، نظافت و نگهداری و رفع ایرادات اولیه را به خوبی و به طور مستقل فرا گیرند و استفاده کنند 1. اگر بیمار به تازگی استفاده از سمعک را شروع کرده است، برای عادت‌پذیری استفاده از سمعک، باید سمعک را در چند هفته اول در محیط آرام استفاده کند و پس از عادت کردن می‌تواند آن را در محیط‌های شلوغ نیز به کار برد. اگر نوع کم‌شنوایی بیمار به گونه‌ای است که به صداها حساس است، بهتر است سمعک را به صورت یک گوشی (یک روز گوش راست و یک روز گوش چپ) استفاده کند و وقتی عادت کرد کم‌کم سمعک‌های هر دو گوش را با هم استفاده کند. 2. بیمارانی که در سبک زندگی آن‌ها ورزش و تحرک بدنی اهمیت زیادی دارد و به دنبال آن زیاد عرق می‌کنند، باید هر شب سمعک‌ها را خاموش کرده و داخل دستگاه رطوبت گیر بگذارند. در غیر این صورت هر شب سمعک را داخل باکس محتوی قرص رطوبت گیر گذاشته شود. 3. به منظور رعایت بهداشت شخصی، حتما موقع گذاشتن و برداشتن سمعک‌ها دست‌ها تمیز باشد و مجرای گوش بیمار حداقل هفته‌ای یکبار با دقت و به آرامی با گوش پاک‌کن تمیز شود. استفاده دوره‌ای از مواد ضدعفونی کننده قالب و سمعک نیز فراموش نشود. 4. در صورتی که وضعیت سلامتی و رژیم غذایی بیمار به گونه‌ای است که همراه با تغییر وزن می‌باشد، ممکن است سمعک‌ها در داخل گوش او کمی شُل شوند. اگر لازم بود قالب‌ها باید توسط متخصص شنوایی بررسی و تعویض شوند. 5. در صورتی که برای بیمار سمعک‌های وایرلس تجویز شده است و دستگاه‌های استریمر موبایل، میکروفن وایرلس و استریمر تلویزیون هم استفاده می‌شود، نحوه استفاده و ایرادیابی اولیه آن‌ها به خود او آموزش داده شود. 6. اگر بیمار دارای حساسیت در زمینه پیدا بودن سمعک در محیط‌های اجتماعی و خانوادگی است، بهتر است به روانشناس معتمد ارجاع و در این زمینه به او کمک شود.
■ آزمایش‌های شنوایی باید به طور سالانه تکرار شوند. اگر در آستانه‌های شنوایی بیمار تغییری مشاهده شود، باید هر ۶ ماه یک بار آزمایش‌ها تکرار شوند.
